نام رسمی کشور :
جمهوری عراق (الجمهوریه العراقیه)
پایتخت : بغداد
زبان رسمی : عربی (رسمی ؛80%) ، کردی (19%)
نوع حکومت : جمهوری
مذهب : اسلام سنی (41%) ، اسلام شیعه(51%) و اقلیت کوچک مسیحی
واحد پول : دینار جدید عراق
عضویت : سازمان ملل متحد ، اتحادیه‌ی عرب ، سازمان کشورهای صادر کننده‌ی نفت
جمعیت : 25,374,691 نفر (July 2004 est.)
شهرهای عمده : بصره, موصل, اربیل, سلیمانیه, نجف,کربلا
امید طول عمر : 64سال
رشد سالانه جمعیت : 2.74%درصد (July 2004 est.)
مساحت : 437,072 کیلومتر مربع
خط ساحلی : 58کیلومتر
مختصات جغرافیایی : 33 درجه شمالی و 44 درجه شرقی
حکومت : مجمع ملی 250 نفره برای دوره ای چهار ساله با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب می گردد . شورای فرماندهی انقلاب رئیس جمهور را تعیین می کند و او هم شورای وزیران را انتصاب می کند .
آموزش : میزان با سوادی :این آمار موجود نیست . سنین تحصیل اجباری : 6 تا 13 سال . تعداد دانشگاه : 8.
دفاع : کل نیروهای مسلح : 382.500 (تخمین 1991) ذ. خدمت سربازی : 21 تا 24 ماه .
جغرافیا : آبگیرهای رودهای دجله و فرات بیشترین زمین قابل کاشت و اکثر جمعیت را در بر دارد . بیابان ü رودهای مهم : دجله ، فرات . üجنوب غربی تقریباً نصف مساحت عراق را پوشانده است . آب و هوا : تابستانهای با دمای بیشüبلندترین نقطه : قله‌ی رواندوز ، 3658 متر . از 40 درجه‌ی سانتیگراد خشک و بسیار گرم است . بیشتر بارندگی – از 100 میلی متر در بیابان تا 1000 میلی متر در کوه ها – در زمستان است
اقتصاد : یک سوم نیروی کار در بخش کشاورزی اشتغال دارد . در زمینهای آبیاری شده‌ی آبگیرهای دجله و فرات غلات و میوه برای مصرف داخلی و خرما برای صادرات تولید می شود . عراق به ذخایر سرشار نفتش وابسته است ، ولی به خاطر تحریم بین المللی (1990) صادرات متوقف شد . اقتصاد عراق در جنگ اول خلیج فارس بر ضد ایران به سختی صدمه دید ، و در جنگ دوم خلیج فارس ویران گشت.
تاریخ معاصر : در قرن شانزدهم ، عراق جذب امپراتوری ترکی عثمانی شد . در جنگ جهانی اول بریتانیا این منطقه را اشغال کرد ، ولی وقتی عراق به سرزمینی تحت قیمومت بریتانیا مبدل شد و عملاً به صورت مستعمره در آمد (1920) ، و طبعاً ملی گرایان عراقی دلسرد شدند . در 1921 ملک فیصل بن حسین پادشاه شد و در 1932 عراق به استقلال کامل رسید . به دنبال قدرت رسیدن افسران طرفدار آلمان طی کودتایی در 1941 ، بریتانیا تا 1945 عراق را به اشغال خود در آورد . در 1958 ، خاندان سلطنتی و نخست وزیر در کودتای « افسران آزاد» به قتل رسیدند . وجود اختلافات در میان رهبران منجر به کودتایی دیگر در 1963 و حکومت وحشت بر ضد چپ گرایان شد . در 1968 افسران بعثی (ملی گرایان پان عربی) کودتای دیگری را به راه انداختند . این رژیم که از تحقیر اعراب در جنگ 1967 و پتیبانی امریکا از اسرائیل به خشم آمده بود ، به شوروی روی آورد . در 1980 ، صدام حسین در واکنش به خطر صدور انقلاب اسلامی ، به جمهوری اسلامی به پیروزی سریعی آغاز شد به جنگی پر خرج ، موسوم به جنگ اول خلیج فارس ( 1980 تا 1988 ) ، مبدل گشت که تلفات بسیاری داشت و عملاً منجر به ورشکستگی کشور شد . صدام حسین با حمله به کشور نفت خیز و ثروتمند کویت (2 اوت 1990) کوشید ثروت اقتصادی عراق را باز گرداند . جامعه‌ی بین الملل در محکومیت این حمله تقریباً همرأی بود و تحریم های سازمان ملل بر ضد عراق به اجرا گذاشته شد . از امریکا و بریتانیا و بیش از 20 کشور دیگر (از جمله مصر و سوریه) نیرو به خلیج فارس اعزام شد تا از حمله‌ی عراق به عربستان سعودی جلوگیری شود . به دنبال عدم واکنش صدام حسین به تقاضاهای مکرر سازمان ملل مبتنی بر عقب نشینی از کویت ، جنگ دوم خلیج فارس ، با بمباران هوایی بغداد در 16 ژانویه‌ی 1991 به دست امریکا و بریتانیا ، آغاز گشت ، در 24 فوریه ، نیروهای ائتلافی به منظور آزاد سازی کویت وارد خاک کویت و عراق شدند . نیروهای ائتلافی ارتش عراق را که متحمل تلفات سنگینی شده بود کاملاً شکست دادند . عراق تمامی قطعنامه های سازمان ملل مربوط به کویت را پذیرفت و پس از نبردی که فقط 100 ساعت دوام آورد با آتش بس موافقت کرد . صدام حسین طی ماه های مارس و آوریل – در حالی که جنوب عراق در اشغال نیروهای ائتلافی بود – به سرکوبی شورشهای شیعیان جنوب و کردهای شمال کشور پرداخت . کوششهای بین المللی برای تغذیه و حفاظت بیش از 1.000.000 آواره‌ی کُرد و شیعه ، که بسیاری از آنان به ایران و ترکیه فرار کردند ، به مورد اجرا گذاشته شد . به رغم اجبار قبول بازرسی سازمان ملل متحد از تسلیحات شیمیایی و بیولوژیکی و توان هسته ای کشور ، صدام حسین همچنان از قبول تقاضای سازمان ملل در مورد خلع سلاح و به رسمیت شناختن مرز کویت سر باز زد . در سال 2002 میلادی به بهانه داشتن تسلیحات هسته ای ایالات متحده به عراق حمله نمود و رژیم بعث سرنگون گردید و دولت جدید به روی کار آمد.
